Vuslat yarına kalmasın
Bak yıllar gelip geçiyor
Ömür dediğin nedir ki
Sabahtan akşama bitiyor..
Vuslat yarına kalmasın
beni yalnız bırakıp
kalbimi çok kırdın
sana ömrümü verdiğim
hayatımdan nasıl çıktın
seninle her şeyi paylaştığım
bana en güzel yardın..
yarınlar sizin olacak çocuklar
isterseniz bu günden büyümeyin
yıkılırsa geleceğe ümitleriniz
gözleriniz yaşlı olsada üzülmeyin
kiminiz öksüz,kiminiz yetim
sakın geçmişinizi düşünmeyin..
yolunu çok bekledim
gecemi gündüzü me katarak
yanlızlığın soğuk koynunda
hayallerine sarılıp yatarak..
yolunu çok bekledim
adına bir çizgi çektim..
mektuplarını ateşlere atarken
bazen gözlerim doldu
eski resimlerine bakarken
derin bir pişmanlık duydum
keşkeler içimi yakarken...
bir inatla gittin..
aklımdan çıkmıyorsun derken
daha seninle önümüzde
yaşanacak yıllar varken
hiç mi için yanmadı
ömrümden ömür çalarken..
kalemin kırılsın..
veda mektubunu yazarken
beni yalnız bırakıp
onunla el-ele kaçarken
gözlerin yaşlı kalsın
bahtının güneşi batarken...
sen giderken kanadı sol yanın
veda buseni koyarken yanağıma
kırık dökük anılar
düşerken uçup giden aklıma
hep bir teselli aradım
gidişin dokunurken kanıma
gitme gönlümde kal
sana da yüreğim üzülmesin
her gün gözüm yollarda
hasretin altında ezilmesin..
gitme gönlümde kal
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!