Nadide çiçek Şiiri - Ali Aslandağ

sen sonbaharıydın mutluluğumun
sen en güzeldin bu gözlerin göreceği
çamurlu paçalarla ardından koştuğum
sen sevimsiz bozkurların nadide çiçeği

sulietinle donanıyordu sap sarı odalar
sadeliğini resmediyordu bem beyaz karlar

rezervindeydi kalbim yıldızlarıyla sohbetindeyken semanın
umutlarımı çekiyordum üstüme yokluğunun ayazında
ve rüzgar olup uçuyodu yanlızlığım kanatlanıp
kendimi kaybediyordum seni her bulduğumda

sulietinle donanıyordu sap sarı odalar
sadeliğini resmediyordu bem beyaz karlar

en aydınlatıcı en sıcak dostumdu güneş
ismini fısıldıyordu kepçe kulaklarıma
ve ben seni görüyordum her defasında
gözlerimi kaldırıp aynalara baktığımda