Nadide Şiiri - Aydın Duran

Yollar biterken son gün eşiğinde
İnceden yağmur gibi düşeceksin
Bu gün değilse de günün birinde
Asude bir yol çizip geleceksin

Nerden bileydim ben, böyle bir hissi
Sen öyle bir hâl, öyle çiğ tanesi
Yığınlar içinde kaybolurken ben
Sen ki , öyle bir İnsan Nadidesi..

Bakmasın mahrem gözler gözlerine
Değmesin esen yeller tellerine
Bırak bilmesinler İnsan Güzeli
Saklasın aynalar, namus yerine

İmkansızdan öteye bir yol olsa
Kuru gövdeden yine bir dal açsa
Cevri cefa benim olsun ne çıkar
Zaman ve mekandan bir ruhsat alsa….

Şimdi uzun uzun dal ufuklara
Koyver saçlarını savur diyara
Ahir ömrün bir deminde bin matem
Bırak kokun gelsin bari rüzgarla

Demliydi çayım yanardı sigaram
Ne derdim vardı ne bir zerre tasam
Görmesem bilmeseydim keşke seni
Ekmeğin tadı yok ,tuzun bir tutam…