Nadia Şiiri - Mustafa Turay

Ne çok hırpalamış seni hayat Nadia!
Gökyüzüne baktım orada mıydın hâlâ?
Dün gece rüyamda bir karanfil…
kaçamadan vuruldu, ölmeden soldu
Ne çok incitmişler seni Nadia!
her yerin yara bere içinde,
hıçkırıkların kesik kesik,
bakışların donuk
ve gözlerin kan çanağı
Oysa ne çok aramıştım seni, ne çok özlemiştim sesini
Haykırdıkça soldu sesim
soldukça sesim kanadı dudaklarım
Ne çok üzmüşler seni Nadia!
Artık direnmeyelim hayata karşı
gel beraber kaybedelim bu savaşı Nadia!