Nadia Şiiri - Üstün İzat

Damarlarım pıhtılaşmış kan
Gözlerim irin
Belki lime-lime doğranmış parmak uçlarım
Dilimde tek kelime -NADIA- sana koşacağım

Sararmış buğday tarlalarında
Güneş tutulmuşcasına çarpmaklı içim
Sen eli tezekli, yeldirmesi yeşilden
Gök rengini vurabilir tarlalara
Güneş çarpmışcasına çarpabilirsin beni -NADIA-

Sarışın benizler kumrala özlemli
Harfler eğilmişcesine çekik gözlerin
Beynindeki çiller savaş sesinden
Ben kendimi alıştırırım çin şarkılarına
Şarkıların tümünü sana adadım -NADIA-

Tokyo sokakları seninle ışıl ışıl
Gül dolu sevilere uzanmış elin
Japon türküleri düşmez dilinden
Bir gül bahçesinde olabilirsin, belki bir Geişa
En acımasız dikenlerinle kanımdasın -NADIA-

Ateşler çıplak ayaklarınla doyurucu bir ılık
Ateşte erimişcesine esmerleşmiş tenin
En gururlu yerinde alnının, bir ben
Seninle kavrulur da Hindistanda
Ateşinden bir an uzaklaşamam -NADIA-

Anadan üryan Afrika
Tunçlaşmış bedenin sımsıkı göğsünle
Okaliptüsler yöresinde dönüp dönüp rakseden
Geceler kıyabilir çıplaklığına
Tüm çıplaklığını sıcaklığıma doladım -NADIA

Yeryüzünün heryanı sen
İtalya, İspanya, Nebreska
Sen isterse bir veremli, frengili, cüzzamlı
Sevgim büyüdükçe daraldı dünya
Cüzzamlı dudaklarını öpmeden ayılamam -NADIA-