Nadasa Kaldı Şiiri - Dursun Özden 3

vay bana-vaylar bana, özgürlük diyeti, içti kana kana
oysa yaşam-tek nefeslik ömür dilimi, soluduğu neydi
dağlara destan yazan ve yedi düveli gezen, ya seydi!
o; yitik köyün delisi, velisi, dervişi, aksakal bilgesiydi

selam vermek-yakın olmak-onu sevmek cesaret isterdi
çünkü o, onlar için savaştı, yurtsever-devrimci yurttaştı
haklarını, özgürlüğünü ve sorumluluğunu bildi, paylaştı
sevgisini sebil eyledi-okudu-yazdı-kitapları boyunu aştı

ve o, çağdaş-modern bir seyyah idi, gezdi-umuda koştu
dünyanın 99 haline, yaşama dokundu-yeryüzünü dolaştı
“biz gezici-siz gidici” diyerek, deli-kan gençlere ışık oldu
su içen kuşlar başını kaldırır-açız-susuzuz-baş kaldıralım

damda-kamda-zamanı tamda, düğün-bayram-hoptrinom
bak can, o devrim nadasa kaldı, parçalandı-çoğaldı atom
içeride tutsak, dışarıda kaçak, özgürlük uçtu, dağları aştı
aşk başka bahara bom, vuruldu bu sevda-yağdı domdom

dursun özden