Naçizane Bir Veda Şiiri - Ekrem Bozkurt

Demoklesin keskin kılıcı gibi
Başımın üstünde duruyor hayat
Hiç geri kalmayan bir saat gibi
Zamanı geldikçe vuruyor hayat.

Sabahın alaca karanlığında
Sonbaharda yaprak sarardığında
Saçıma kar yağıp ağardığında
Bir hüzün heykeli oluyor hayat.

Anladım yüzüme gülmeyecekmiş
İstediklerimi vermeyecekmiş
Sanki kayıplarım hoşuna gitmiş
Bana öyle gibi geliyor hayat

Ne bir çiçek açtı ne bahar geldi
Yazın cehennemde nede bir yeldi
Acılar boşaldı girdaptı seldi
Yokluğun yerine doluyor hayat

Halbuki bir umut büyütüyordum
Verilen sürüyü hem güdüyordum
Çaresiz mum gibi tükeniyordum
Her yeri karanlık sarıyor hayat

Ömürden çaldığın birikti sende
Küskün rüzgarlarım bir ilkti sende
Zulümden darbeden vazgeçmesende
Ansızın bir yerde bitiyor hayat.

İzmir-mart-2022