Bıkmışım dünyadan, yüreğim naçar
Uğruna değmezmiş verdiğim yaşam
Seneler yıprattı, ruh tenden kaçar
Sevdalar dikenli, gündüzüm akşam
Öldü diye bekler sevdasız canlar
Akarken gözümde yaş ile kanlar
Sevdayı anlar mı tek yaşayanlar
Sönmüş yüreklere bir çıngı çaksam
Son deminde gelen sevda ki haşlar
Vefasız olana eğildi kaşlar
Aşkın heyecanı sinemde başlar
Gönül deryasına sel olup aksam
Yürek mahmurluyken seni görünce
Aşkın gömleğini cana örünce
Sevdamın demini kalbe sürünce
Gönül dergâhında iki mum yaksam
Fizaninin sesi arşa çıkarken
Gönül gözü ile yâre bakarken
Beden ruhuma dar canı sıkarken
Gönlüme çekilen duvarı yıksam
Kayıt Tarihi : 1.8.2012 10:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Koca](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/08/01/nacar-kalmisim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!