Gurbete gönderen derdini sormaz
Tek başına kalır garip gurbetçim
Lokmasını yerken kötülük olmaz
Tek başına kalır garip gurbetçim
Çalışıp didinir anlamaz kimse
Kaybolur benliği bulamaz kimse
İşi düşse asla sallamaz kimse
Tek başına kalır garip gurbetçim
Üç beş kuruşunu cebine koymuş
Alın teri ile mahalle doymuş
Demek kara kader denilen buymuş
Tek başına kalır garip gurbetçim
Varlığı dökerken yeşil halıya
Emekler çekilmiş hemen zulaya
Gözler yoruldu bakmaz sılaya
Tek başına kalır garip gurbetçim
Fizani diyor ki bitmez çilesi
Tükenmez zalimin türlü hilesi
Dolmuyor düşünce gönül filesi
Tek başına kalır garip gurbetçim
Kayıt Tarihi : 10.10.2012 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!