Naçar Şiiri - Esra Erdoğdu

Adı çoktu, şifreli
Çağıranı da…
Dillerde peleseng

Beklediği bir elma çekirdeği
Havva’nın yediği

Aslı Arap dilberi
Belki bir peçeli
Atı üstünde harmanili
Yüreklerin fatihi
Harami prensesi

Efsanelerde vardı;
Buruk yüreği
Barınağı
Kuyuları
Diplediği soluğu
Çöl rüzgârıyla raksı…

Bir ayağı çamurda
Bir ayağı tuzlu suda, derya da
Başından aşağı sağanak
Mezarcı, bir kazıda

Yasemin olamazdı çiçeği
Kesifti kokusu
Bir tutam fesleğen seçti kendine
Ekti dilekleriyle
Gölgelerin gizlediği kuytulara
Ayaz kesti kökleri
Yoktu içlerinde vefa

Güz yakındı yüreklere
Vakitsiz gelse de
Gök kubbe yıldızdan dam
Kurumuş bir iskelet
Ellerinde imkânsız
Paylaştıkları sevda
Yüreğin meskeninde
Yanık bir nokta

Yetmedi kalabalıklar
Çekmişti kısa çöpü
Yalnızlığa…
Sürgün etti teni
Soğuk lahde

Boz renkli duru soğuk
Ayrılık dağlarının derinlerinde
Çatıktı kaşları
Yamacında bıraktığı
Belirsiz bir ayak izi

Öfkeliydi
İstemeden verdi
Yüreğe depremini

Denkti
Gözyaşı dolu çanaklara
Oyuklar içinde
Köpüklü yağmur birikintileri

Hasıraltıydı zaman
Elinde, Kha
Pazenden bir perde çekti
Gözkapaklarına
Mühürledi kafesi mezara…

06.11.2006/P.tesi/01:19