..........Naçar Şiiri - Oktay Çöteli

NAÇAR

O' insan varlıklıydı.
İşleri tersgitti.
Kargalar üşüştü başına.
Yoksuluk yapıştı yakasına.
Zamanın adamı değildi.

Naçar kaldı.
Naçarlık güçtür dostum.
Varlıktan yokluğa.
Düşen kişiye merhamet edeceksin.
Sakın unutma.
Bu duruş insanlığın gereğidir.
Bir çok insan gördüm böyle.
İyi niyetile neyi var neyi yok.
Her şeyini paylaşmış.
Kendini düşünememiş,
Buda o türden...

Tilkiliği bilmeyen.
Saf ve tertemiz bir insan.
İyilikten başka bir şey zikretmeyen.
Gururundan iki kez ölümü denemiş.
olmamış, Görecegi var ya,
Dünyada...

Ne arayan ne soran.
Bu dünyada iz bilmez yol bilmez
Üç kağıtçılık hiç bilmez
Kargaların, akbabaların,
Çakalların.
Yaşadığı bu dünyada,
Kendine yer bulamamamış,
Çünkü asil gerçeği bilen kişi...

İleri geri konuşanlar sarmış etrafını.
Dayanamamıış fitneye.
Bir gün canına tak demiş.
Çekmiş babadan kalan.
Beylik tabancasını.
Sıkmkmış puştların.
Kafasına.
Sonuçmu? Müebbet'ten 45 yıl hapis.
Beş yıl yatmış.
Aftan yararlanmış.
Elinden tutanı yok.
Yine naçarlık.
Yine mücadele.
Siz nacarlığı bilirmisiniz.
Gelde dayan bü DÜNYAYA...
Oktay Çöteli 19.11.2013