Nâat Sevgili Şiiri - Tuncay Akdeniz

Kudretten yarattı arş ile arzı
Alemler cihanı fani yer yüzü
Zalimler bilmezdi sünneti farzı
--Hak hukuk beklerken insan mahfili
--Sen öğrettin adaleti sevgili

Ebu cehil soyu vahşi kabile
Kulları kullara etmişti köle
Muhammedin nuru inince çöle
--Hak ihsan edince eder tecelli
--Sen bitirdin esareti sevgili

İblisin oyunu başlarda taçtı
İnsanlık alemi hakka muhtaçtı
Cehalete karşı her gün savaştı
--Hayber'i bozunca Hazreti Ali
--Sen öğrettin cesareti sevgili

Sen okşadın mazlum yetim başını
Dindir din gözlerden akan yaşını
Uçurdun göklere barış kuşunu
--Gülüne kavuştu esir bülbülü
--Sen öğretin hürriyeti sevgili

Gerçekleri görmez'iken gözleri
Sen güldürdün o gülmeyen yüzleri
Sen çağırdın hak yoluna bizleri
--Susmuş konuşmazken kalplerin dili
--Sen öğrettin muhabbeti sevgili

Deve güder'iken sadık çobanı
Kurtlara vermedi koyun kurbanı
Sahibi var dedi gör yaratanı
--İncitmeyin dedi karınca fili
--Sen öğrettin emaneti sevgili

Rabbim bir deyince coştu dilleri
Sevgiyle şad ettin o gönülleri
Sen açtırdın La mekana elleri
--Sabır sadakat la ettin teselli
--Sen öğrettin ibadeti sevgili

Allah'ın elçisi Habibim dedi
Onun için Kurân ayet-i indi
Secde makamına yüzünü döndü
--Okudu ezani Habeş Bilal-i
--Sen öğrettin Şehadeti sevgili

Sen anlardın ümmetinin halinden
Sen anlardın Mahlûkat'ın dilinden
Gül kokun yayıldı kuru çölünden
--Gülistandan sundun kırmızı gülü
--Sen sevdirdin tabiatı sevgili

Eğer üzerine dökmüş sen kanın
En kutsal değerin dedi vatanın
Devletin olmadan yücelmez şanın
--İslamın yoludur dinin güzeli
--Sen öğrettin hakikati sevgili

Kul Tuncayım dedim Rabbimdir Allah
Şükür Müslümanım elhamdülillah
Şefaatçim sensin Ya Resullah
--Hasretinle coşar didem'in seli
--Sen öğrettin hidayeti sevgili