Naat-ı Mekan-ı İnşirah Şiiri - Şeyma Büy ...

Ey Şehr-i Mahrusa
Eyyüb-el Ensari aşıktı sana
Peygamber müjdesini duyduğu lahza
Zilaline aldı seni asırlık endamıyla
Hemen canı tenden firak eyledi
Şimdi sendedir o, ana kucağındaki gibi.

Ey Ümmü Dünya
Sen bellettin islamı, diyar-ı küffara
Payitaht seçildin tekmil üç kıtaya
Cennet bahçesi oldun Fatih Sultan'a
Kaptan-ı Derya sende medfundur
Mukaddes emanetler sende mahfuzdur.

Ey Mekan-ı Mahmiye
Öyle aşinasın ki tüm aleme
Bunca destanlar, fermanlar sanırsın kime?
Hedef-i evvel oldun ferasetli ceddime
Dediler ölsek billahi gam yemeyiz
İşaret-i ırkı rasul elbette biziz.

Ey belde-i Tayyibe
Temizledin her ne varsa evvelinde
Muhafızındır Sultanahmed ve Süleymaniye
Kur'an dahi seni methetmede
Kıyamete dek Kudüs'ün sadıkısın
Harameyn'den sonra ne de şereflisin.

Ey Der-i Saadet
Sende güzeldir maiyyet ve halvet
Suların kimine cilvedir kimine işret
Rabbim! Onu bize daim yar et
Sensiz yeryüzü bilki boş kab
Dibini kazısamda kupkuru türab

Ey Merkez-i Hilafet
Ederdin padişaha dahi adalet
Emanete ettirmezdin asla ihanet
Sensin aradığım mert oğlu mert
Yakutlu sorguçsun evrenin başında
İncili gerdanlıksın ülkemin boynunda

Ey güzel İstanbul
Ne olur şu eski halini bul
Tarihin kadim sayfalarına sokul
Dökülüyor çehrendeki şan pul pul
Hainler seni soydu, soğana çevirdi
Gül-i zar iken herşeyden bi-zar etti.