Naat-ı Ali Şiiri - Burak Ülker

Yıkılsın o duvar bin esef içinde, meşenin kökü belirsin diye
Çam da sünnet edile ta ki güzelim Sibel
Yok ede Lilith’i o çukurun dibinde
Yüzyıllardır sakladığı kor tırnakları ile

Herkes biliyordu seni, secde yerin ışıyıp durdukça
Bir an geldi örtüştü sözle tavır
Senin tanık olduğun,
kendinden başkası değildi, o bembeyaz anda.
Bir elinde mücahede kılıcın
Üzerinde toprak rengi bir zırh-ı müşahede

Derin bakışın irdeler durur hep
Akdeniz haset eder enikonu
Belki bir turuncu zamanda buluşuruz yine
Sen bülbül ve ben mızrap
Rüzgar yaklaşır, koyu rüzgar rüzgar…
Çıldırırım vefanda kol kola girip Ay ile
İnsana aşık ettin beni sen
Ey eyy Zülfekari!