Açılır goncalar şâd-uman olur,
Efendim seyrâna geldiği zaman.
Zâr eden bülbüller pür hândan olur.
Efendim gül yüzlüm güldüğü zaman.
Nurunun ziyâsı cihânı bürür,
Dağlar taşlar anda secdeye varır,
Ümmeti olanlar selâm'a durur,
Âşkın ummânına daldığı zaman.
Ah ümmetim diye şefâat diler,
Gözünün yaşını melekler siler.
Gül yüzüne meftûn olur gönüller,
İlâhi aşk ile dolduğu zaman.
Öksüzün yetimin yaşını siler,
Onların bakışı sinesin deler.
Nice yoksulların yüzleri güler,
Efendim gönlünü aldığı zaman.
Canım kurban olsun onun yoluna,
Hayranım ben misg-i amber gülüne.
Ondan başka sevdâ'm yoktur biline,
Âşık maşûkunu bulduğu zaman.
Bilirim merhamet dolu yüreği,
Ümmetim diyerek yanar çerâğı.
Makâm-ı mahmuttur onun durağı.
Gönüller huzurla dolduğu zaman
Kayıt Tarihi : 6.4.2024 08:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!