Naat Şiiri - Esra Birge

Sen gelince gözlerim yaşla doluyor
Sen gidince hislerime sis değiyor hiçbir görüntüye gözüm değmiyor.
Gökyüzü mavinden sessizce çığır,
Yârin gelişi düzlüklere bürünsün.
Güzelin çıkışı yağmur çiseliklerine kalmadan göğü yedi renge boyasın
Sevinci yaratan keremi verenin olmadığı günlerde dizeler yalnız ardi sıra çizilir
Hüzün toprağa düşünce dizeler akına uğrar bir duygu meşalesi yakar

Güzelin elbisesi dışına yakışır
İçine beyaz ruh büren kadıni güzellik alıp götürür

Senin gönlüne çiçekler eken ziraatçi kadın mıydı ne
Sen güller bahçesinin kırılmış dallarını onarırken onun yapraklarına elin değmişti de
Elin damarlari kopacak gibi kırmızıya bürümüştu
Bu şiirin sayfaları ilk gününe dönüşüyor yapraklarına
Yaprağı kimi saat böcek ısırıyordu
Sen kalan sayfanın yaprağında bir damla su olsan da benim içinde boğulan susuzluğa duran bir menkıbem var