Soldukça güllerin pembesi, alı
Süzülür semaya gönlümün ahı
Rasulüm ne olur bir kez şad eyle
Sana hayran olan bu dertli canı.
Boğuldukça ruhum ten kafesinde
Kurtulmak isterse son nefesinde
Rasulüm açıver bana yolları
Yerimi bulayım o hoş sesinde
Bülbülde vardır tasa, keder, çile
Kandır ve hüzündür bulaşan güle
Rasulüm Sen’den gelecek tebessüm
Yeter bana, tüm dünya batsa bile
Asırlardır ağlatır gül, bülbülü
Neyleyim ben çiçeği, sümbülü
Rasulüm açsın artık goncaların
Temsilin diye sevemem ben her gülü.
Kayıt Tarihi : 20.1.2021 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!