Naat Şiiri - Nejat Yılmaz

Anlatamaz na’tını, ne kelime ne hece.
Bin gündüze bedeldir senin doğduğun gece.

Zatını Kur’an över, başka söze ne gerek.
Selam eder Yüce Rab, selam eder her melek.

Şeref buldu dünyamız, sen dünyaya gelince.
Buz kaplamış yürekler eridi ince ince.

Saadetin mührünü, açtı gönüller şahı.
Çöle cennet getirdi güllerin padişahı.

Bu ot bitmez vadiye, gül gerek sefa için.
Sevdalar can buldu, Muhammet Mustafa için.

Yaratılmış ne varsa, onu nurundan tanır.
Resulün ışığından karanlıklar utanır.

Ayak bastığın yerde, kum tanesi olaydım.
Erişeydim vuslata, mutluluğu bulaydım.

Ümmetin olabilmek vazgeçilmez murattır
Yoluna yüz sürmek en büyük saltanattır.

Gönlünün sarayında herkese bir yer vardı.
O saraya girenler hayatını kurtardı.

İftiracı müşrikler diyar diyar gezdiler.
Kendi yalanlarından kendileri bezdiler.

Ebuleheb elleri elbette kuruyacak.
Ebucehl’in şerrinden Rabbimiz koruyacak.

Rüyamda tek görseydim, nuruna dayanmazdım.
Tutardım ellerinden, bir daha uyanmazdım.

Ravzana vardığımda, haberini versinler.
Ümmetinden günahkâr, Nejat geldi desinler

ELAZIĞ