Naat Şiiri - Gülten Ertürk

MÜJDELENEN ŞEHİD HABİB-İ NECCAR Antakya’lı bir Allah dostu olan Habib-i Neccar, bir inanç abidesi ve Kur’an-ı Kerim’de Yasin Suresinde övülen şehittir. Marangozluk yaptığı için Neccar ismiyle anılmıştır. Şehrin yakınında bulunan dağdaki mağarada Allah‘a ibadet ediyor ve puta tapanlardan ayrı yaşıyordu. Dağda koyunlarını otlatırken iki elçiyle karşılaştı (M.S.33) . Onlara kim olduklarını ve nereden geldiklerini sordu. Elçiler, “Biz Hz. İsa’nın elçileriyiz. İnsanların putları terk edip Rahman olan Allah’a ibadet etmelerini hatırlatmak ve gelecek olan son peygamber Hz. Muhammed’i müjdelemek üzere geldik” dediler. Habib Neccar: İlahi elçi olduğunuzu ispat edecek bir deliliniz var mı? Elçiler, “ Biz Allah’ın izniyle hastaları iyileştirir, körlerin gözünü açar ve ölüyü diriltebiliriz” dediler. Habib Neccar, iki yıldan beri hasta olan çocuğunu onlara gösterdi ve onu iyileştirmelerini istedi. Elçiler Allah’a dua ettiler ve çocuk iyileşti. Bunun üzerine Habib-i Neccar, elçilerin davetini kabul etmiş ve müjdelenen son peygamber Hz. Muhammed’in geleceğini 600 sene önceden kabul ederek O’na iman etmiştir. Elçilerin davetini kabul etmeyen halkın, onları öldürmek istediğini duyan Habib-i Neccar şehrin uzağından koşarak gelmiş ve halka nasihat ederek, elçilere inanmalarını istemiştir. “ Şehrin öbür ucundan koşarak bir adam geldi. Ey kavmim! Bu elçilere uyunuz! dedi. Sizden herhangi bir ücret istemeyen bu kimselere tabi olun. Çünkü onlar hidayete ermiş kimselerdir.” (Kur’an-ı Kerim 36/20-21) Şehir halkı O’nun nasihatını dinlemedi, Habib-i Neccar’ı taşlayarak öldürdüler. Şehit olan Habib-i Neccar Allah tarafından Cennetle müjdelendi. “Gir Cennete denildi. Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikrama mazhar olanlardan kıldığını keşke kavmim bilseydi dedi.” (Kur’an-ı Kerim 36/26)