Naat Şiiri - Mahmut Nacar

Var oluş kapısında imkan O’nu beklerdi,
Cisminin hasretiyle mekan O’nu beklerdi.

Bir sabah, muştusuyla vecde gark olmak için,
Kâinatta her canlı her an O’nu beklerdi.

Kimisi yıldızlara, kimi kitaba bakar
Her an gelecek diye cihan O’nu beklerdi.

Canlı cansız her şeye mülhemdi geleceği,
Çölde kum, dağlarda orman O’nu beklerdi.

Kralları, Kisra’yı İslam’a davet için,
Kalem kâğıt sabırsız, ferman O’nu beklerdi.

Toprağın diplerinde tohumlar gün sayarken,
Rüzgâra haber soran fidan O’nu beklerdi.

O gül için çiçekler açıp açıp solarken
Dağda kekik, bahçede reyhan O’nu beklerdi

Küfrün pusu kurduğu zulüm geçitlerinden,
Sağ salim geçmek için kervan O’nu beklerdi.

O mübarek sedalar aksın diye içinde,
Gökler ezanı bekler, ezan O’nu beklerdi.

Zifiri karanlığı kollarken vahşi kurtlar,
Korkunun uçlarında çoban O’nu beklerdi.

Karanlık gözleriyle cehalet kan kusarken,
Ağaran ufuklardan irfan O’nu beklerdi.

Ruhlar esir düşerken, şirkin karanlığına
Nûra kavuşmak için devran O’nu beklerdi.

Dağları titretirken emanetin vebali,
Göklerden inmek için Kur’an O’nu beklerdi.

Ebû Bekr’in kalbinde kozasına çekilip,
Putlara eğilmeyen iman O’nu beklerdi.

Hayber kapılarını tarumar etmek için
Zülfikar’ın sahibi, civan O’nu beklerdi

Atlas yüklü develer çölleri adımlarken,
“Zinnureyn” olmak için Osman O’nu beklerdi.

İman rüzgârlarına bir gün baş eğmek için,
Ömer’in kalbindeki duman O’nu beklerdi.

Pençesini bileyip O’nu üzenler için,
Çölün ıssızlığında aslan O’nu beklerdi.

Ne zaman gelir diye O Nebi’nin dostları
Habeşistan tahtında sultan O’nu beklerdi

Yanında sadık dostu, “İkinin ikincisi”
Bir Mekke şafağında hicran O’nu beklerdi

Sevgisiyle ülkeler, şehirler dolaşmıştı
Nihayet Medine’de Selman O’nu beklerdi

Hasretiyle yıllarca bir kuytuya kıvrılıp
Sevr mağarasında yılan O’nu beklerdi.

Kavuşma hasretiyle kollar ufka açılır,
Medine yollarında ihvan O’nu beklerdi.

Mübarek adımları sırtını okşar diye,
Bedir’de ve Uhud’da meydan O’nu beklerdi.

Şefkat kanatlarının altına girmek için
Torunları Hüseyin, Hasan O’nu beklerdi.

Onsekizbin alem hasretiyle tutuşurken
Dünyanın ahirinde zaman O’nu beklerdi

Not: Bu şiir, Diyanet Vakfı’nın düzenlediği 2009 yılı Naat Yarışmasında 2. Olmuştur.