Naat- Şiiri - Çetin Alpagut

-Ay Bölünmesin Yeniden Biz Görmeden de Bildik Seni...
ak alınlı güvercinler durur evcil saçlarında
yağmurdan insana bulaşan bir fısıltısın
en alçak sesinle konuş sen
bilinmedik lisanlarla dağıt sarhoşluğumuzu
taze filizlerine tutunarak konduğun dallara aksın ışığın
yeni sesler ilişsin kalbin defterlerine
sen gel
duru bakışlar dağıt genç çocuklara bahşiş diye
cılız esrikler korkup bakışsın birbirine
doğduğun gün doğurduğun günlere hayran bırak hiçliğimizi
kesik nefesler sınansın yokuşlarında
bilmedik ne varsa anlat bize....

büyük sözlere mecalim yok
dilimde ayrışmayan bir kekemelik
sen öyle durduğun gibi gönül avcısı
yükün ağır dünya hep kollarında
hep burada
hep heryerde
her kalbin seferinde ve sesindesin....

rütbeli turnalar durur omuzlarında
bölünmüş rüyalar dağıtarak insanlığa
hala dün gelmiş gibisin bu meydanlığa
gelmiş ve gitmemiş gibisin.

ama şimdi nerdesin.....

kuyular derin ve karanlık
ışığına kör olmaktayız,
sesine korkarak nameler iliştirmek için
kokuna kokular sürünerek kokmamak için
sesinden ve kokundan korunmak için
altın laleler icad edip
sesler ve kokular hayal edip
senden koparmak istenen çağı buldur bize...

oysa bu çağ
oysa önceki çağlar
ve sonradan olacak olanlar
senin ismin le anılacaklar.

merhemi kendinden
bir güzel dertsin efendim
karanlık zamanlarda karanlık bakışlarda merhametsin
sesinden sesi kısılan alevi şenlendiren alevsin
sevgili efendim
sevgili efendimsin.