Na't Ve Ant Şiiri - Sadi Atay

Melekler sallardı beşiğini;
Ninnini melekler söylerdi...
Gülüverdiğinde sen,
On sekiz bin âlem gülerdi.
Ne güzel bebektin sen, ya Rasûlullah!
Ki biz, seni çok sevdik.
Onun için de işte,
Senin adını verdik, bebelerimize.
Bebelerimizi, senin sevginle büyüttük.
Bebelerimizle, senin sevgini büyüttük.

***

İlk adımını attığında,
Daha da bir güldü yüzü, yeryüzünün.
Yürüdün,
Önün sıra dağıldı zulmet;
Etrafını, nurun bürüdü.
Yürüdün,
Rahmet ardın sıra yürüdü...

Konuşmaya başladığın ilk gün
Belagat, buldu felah.
Silindi, lügatin yüzündeki hüzün.
İlk sözün: Allah.
Her fiilinin başı; Bismillah...

Çocuk olmaya çocuktun ya,
Allah'tan başkasından ummadın;
Kula, kul olmadın
Çocuktun çocuk olmaya ya,
Hiçbir uludan, küçük olmadın.

Ne güzel çocuktun sen, ya Rasûlullah!
Ki biz, seni çok sevdik.
Senin sevdiğin gibi, çocukları sevdik.
Öğrettik onlara, senden öğrendiklerimizi
Senin ahlâkını, onlara tembihledik.

***

Büyüdün
Mazluma kol kanat oldun.
Zulmün karşısında, dağ gibi durdun.
Eminlerin, en eminiydin;
En faziletlisiydin, Hilfü'l Fudûl'un.

Ne yiğit bir gençtin sen, ya Rasûlullah!
Ki biz, seni çok sevdik.
"Kişi, sevdiğiyledir" dedin ya;
Biz seninleydik.
İnsan, sevdiğine benzerdi ya;
Biz, sana benzedik.
Onun için işte
Senin gibi biz de
Karanlığı yarmak için,
Sevgiyi yaymak için
Vatan, millet için, bayrak için,
Yüreğimiz elimizde, koştuk.
Sevgin pusatımızdı,
Adın adımızdı;
Mehmet Mehmet şehit olduk,
Mehmet Mehmet yeniden doğduk.

***

Ne güzel bir eştin sen, ya Rasûlullah!
Kördüğüm gibi sevmeyi, senden gördük.
Senden öğrendik, sevgiyi hep taze tutmayı.

Kadın, erkek elbet eşittik
Ama önce eştik;
Birbirimizi tamamladık, birbirimizle tamamlandık.
Hamdık, anlamsızdık tek başımıza;
Eşimizle olgunlaşıp, onunla anlamlandık.
Hem sen demiştin ya,
"Eşler, el ele tuttuştuğunda,
Dökülür, parmak uçlarından günahları."
Senin sözünü, baş tacı yaptık;
Eşimizin elini, hiç bırakmadık.

Yine sen söyledin:
"Seven, sevdiğine sevdiğini söylesin."
O sözünü, sevgimize mihenk ettik.
"Seni seviyorum" cümlesini, dilimize pelesenk ettik.

***

Evladüiyali sevmek, has ebeveyne has,
Hem sevip, hem saymak ama sana has.
Kızın, ziyaretine gelirdi ya hani, sık sık;
Hep ayakta karşılar, alnından öperdin ya,
"Hoş geldin kızım" deyip yer gösterirdin ya...
Var mı, başka misalini, anmaya gerek?
Var mı, babalığın bundan ötesi?
Senden, daha güzel baba var mı?

Hem ne güzel dedeydin sen, ya Rasûlullah!
Hani, torununla kucaklaştığın anlardan birinde,
Bir güzel dua vardı dilinde:
"Allah'ım, ben bu çocuğu seviyorum;
Sen de onu sev ve onu seveni, sev."
Var mı ki bu duadan daha güzeli?
Senden, daha güzel dede var mı?

Yoktu elbette, senden daha güzeli.
Bizim için sadece sendin
Babalığın, hem dedeliğin en güzel örneği.

***

Ne güzel aileyiz biz, ya Rasûlullah!
Ruhumuz çünkü, senin ahlâkınla mayalı.
Dedemizi, ninemizi, yuvamızın çatısı bildik.
Babamız kalkanımızdır, babamız yuvamızın duvarı.
Cennettir, her dem yuvamız
Ki her karışı, annemizin ayağının altı.
Yuvamız, bayram yeridir hep
Ki şen şakrak, yuvamızın çocukları...

***

Ne güzel muallimdin sen, ya Rasûlullah!
Evlenip, çoğalmayı telkin ettin hep, bize.
Öyle ya çoğalmalıydı güzellik, sevgi çoğalmalıydı...
Senin, telkinini düstur edindik de
Zulme, zulmete, kine, nefrete inat çoğaldık.
Çirkinliğe, çirkefliğe inat çoğalıyoruz.
Sapkınlığa inat, sapanlara inat çoğalacağız.
Sevgi namına, güzellik adına, mazlumun imdadına
Çoğaldık, çoğalıyoruz, çoğalacağız...

***

Vedûd Rabbimiz'in Habibi'sin sen, ya Rasûlullah!
Ki biz de seni, çok sevdik.
Sevdiğimiz için de işte
Yolunu, menzilimize yol eyledik;
Zikrettiğini, dilimize bal eyledik;
Duruşunu, kendimize hâl eyledik...

Vedûd Rabbimiz'in Elçisi'sin sen, ya Rasûlullah!
Senin elçin de biz olacağız;
Senin sevginle çoğaldık, senin sevgini çoğaltacağız.

25.07.2025