Na't-ı El- Emin Şiiri - Said Bağlan

Şirkin bataklığında, çırpınırken kıskıvrak
İnkârın kıskacında, bütün insanlık tutsak
Hevâlar ilahlaşmış, bâtıla mağlupmuş hâk
Beşeriyet perişan, küfrün karanlığında
Çırpınırken kıskıvrak, şirkin bataklığında

Şeref versin o muştu, rahmeten li’l âlemîn
Şereflensin kâinat, gelsin artık el-Emîn

Bir avuç hanif mü’min, âh-u zarla inlerken
Tazarru ve niyazla, arz ve semâ titrerken
Gökten gelen haberi, ebabil müjdelerken
Tevhid parıltısıyla, nurlansın rûy-i zemin
Âh-u zarla inlerken, bir avuç hanif mü’min

Şeref versin o muştu, rahmeten li’l âlemîn
Şereflensin kâinat, gelsin artık el-Emîn

Çehreler dönmüş güle, Nebi’nin coşkusuyla
Nurlandı bütüm âlem, batı ve doğusuyla
Hoş safa ediyorlar, hamdolsun ya Rab sana
Duâlar kabul olmuş, gülümsüyor Amine
Nebi’nin coşkusuyla, çehreler dönmüş güle

Şeref verdi o muştu, rahmeten li’l âlemîn
Şereflendi kâinat, geldi artık el-Emîn

Hakkın iradesiyle, taçlanıyor nübüvvet
Zulümler son bularak, bitiyor devr-i fetret
Hirâ’dan seslenerek, kutlu ilâhi dâvet
Ebûbekir’le Ali, Zeyd ve Hatice'siyle
Taçlanıyor nübüvvet, Hakk’ın iradesiyle

Şeref verdi ol Beşîr, rahmeten li’l âlemîn
Şereflendi kâinat, geldi artık el-Emîn

Debdebesine şirkin, darbeler vurulunca
Çirkefleşti müşrikler, putları savrulunca
Hicret şart oldu artık, küfre dik durulunca
İşte bütün kafirler, duyarlar nefret ve kin
Darbeler vurulunca, debdebesine şirkin

Şeref verdi ol Nebî, rahmeten li’l âlemîn
Şereflendi kâinat, geldi artık el-Emîn

Saldırırlar azgınca, hakkı susturana dek
Bedir, uhud ve hendek, hepsi de birer örnek
İslâm hayat verirken, küfür katleder tek tek
Koşuyor müstekbirler, öldürmeye baygınca
Hakkı susturana dek, saldırırlar azgınca

Şeref verdi ol Resûl, rahmeten li’l âlemîn
Şereflendi kâinat, geldi artık el-Emîn

Hak için şehadete, koşuyor mücâhidler
Zira zulme geliyor, Kureyş’li müstebidler
Coşturuyor ashâbı, ettikleri ahidler
Kur’an’ın fermânıyla, ilâhi hak davete
Koşuyor mücâhidler, Hak için şehadete

Şeref verdi ol Nezîr, rahmeten li’l âlemîn
Şereflendi kâinat, geldi artık el-Emîn

İzzet verir aziz din, tâlib olursan eğer
Hamza, Ömer ve Osman; İslâm’la buldu değer
Resûlden edep alan, gökte yıldızmış meğer
Ehlullah buna şahit, kasemle eder yemin
Tâlib olursan eğer, izzet verir aziz din

Şeref verdi ol Halîl, rahmeten li’l âlemîn
Şereflendi kâinat, geldi artık el-Emîn

İnsan medenileşti, Kur’ân’a râm olunca
Yesrib artık Medîne, peygamber dokununca
Ensar-muhâcir kardeş, hukuklar korununca
Hak’kın ikâmesiyle, Medîne güzelleşti
Kur’ân’a râm olunca, insan medenîleşti

Şeref verdi ol Raûf, rahmeten li’l âlemîn
Şereflendi kâinat, geldi artık el-Emîn

İslâm tüm insanlığa, bir silm-i ilâhiydi
Barışın tohumları, Medîne’den serpildi
Mekke’ye düşen artık, kan dökülmez fetihti
Varlık terakki etsin, nurlu bir aydınlığa
Bir silm-i ilâhiydi, İslâm tüm insanlığa

Şeref verdi ol Rahîm, rahmeten li’l âlemîn
Şereflendi kâinat, geldi artık el-Emîn

Huzûr-u ilâhiyle, Nebî müjdelenmişti
Firak vakti yaklaşıp, din kemâle ermişti
Efendim davet etmiş, hicâz aşka gelmişti
Yer ve gökte hüzün var, refîk-i a’lâ ile
Nebi müjdelenmişti, huzur-u ilâhiyle

Şeref gayb âleminin, öksüz tüm rûy-i zemin
Şereflendi âhiret, rahmeten li’l âlemîn

Muhacir ve ensârın, akar gözyaşı seli
Teskin edemiyorlar, feryâd eden Bilâl’i
Sana ilk gelen olmak, Fâtıma’nın hayâli
Hasretinle kavrulup, bağrı tutuşmuş yârın
Akar gözyaşı seli, muhacir ve ensârın

Dünya öksüz ve yetim, şeref gayb âleminin
Rahmeten li’l âlemîn, orda artık el-Emin

Tüm herkes firardayken, azabın korkusundan
O mahşer meydanında dost ve akrabasından
Şefâat eyle bize, Ey Peygamber-i Zîşân
Yanımızda ol n’olur, Rab'be hesap verirken
Azabın korkusundan, tüm herkes firardayken

Şefâat müjdesiyle, Ey Muhammed’ül Emîn
Şereflensin mü’minler, rahmeten li’l âlemîn

Temenni eder Said, her duâ ve heveste
Senle tevhîd solumak, aldığı her nefeste
Hizmetini yaparak, komşun olmak Firdevs’te
Arzu ve umut ile, şakî olmaktan baîd
Her duâ ve heveste, temenni eder Said

Şefâat isteyerek, rahmeten li’l âlemin
Şefâat dileğiyle, geleceğim el-Emîn