Na Mütenahi Şiiri - Ezel İlhan

Na mütenahi zamanlarda
Çıkıverir karşına...
Demir atmışken tam limana
Dümen kırarsın okyanuslara.
Yudumlarken kahveni yavaşça
Yuvarlak güpür dantelli masanda
Açlığının sonunda
Takılıverir boğazına...
Yaşanmış,yaşlanmış
Yorgun bir günün ardında
Gömmüşken başını yastığına
Kirpiklerin birbiriyle buluştuğunda
Geliverir aklına...
Yakalayıverir öylece
Tutsak eder müebbetinde
Na mütenahi anlarda