Na dan ı sevg ime Şiiri - Evrim Evrensel

Sevdamı anlatamadım
Gizliden çiseledi gözlerim,
Akıttım yüreğimin zulasına
Arlandım.
Yüzüme vurdu arım,
Kızardım,
Saklı sevdamaydı arlanışım,

Sevdamı dinletemedim,
Kulak tıkadın feryadıma,
Şiddetiyle kırıldı faylar,
Çatladı toprağın sabrı,
Yüreğim iki pare bölündü,
Birini sevdan aldı,
Biri bende kaldı.
Sevda dağımı eşkıya bastı
Yürek mahsur,
Sevgim esir,
Sevdam beter,
Derbederim,
Per perişan halim...

Sevdamı anlayamadın.
Şurası,şu benim,
Orası, O benim,
Burası, bu benim diye diye.
Benim, ben diye diye,
Ve Sen sende kaldın.
Kaybettiğin o sevgi bende kaldı
Başı eğik, boynu bükük...

Çekip gittin haa.
Hem de bir çırpıda,
Nede kolayca,
Sevdam senle gitti,
Sevdamı ver desem,
Ölürsün...
Hani Ölmen de sevdaya değil,
Vermeme alışkılarından...
Korkma hiç bir şey istemem,
Korkma ve ölme...
Ölme ve de yaşa.
Yaşa, yaşamalısın.
Sevdamla değil,
Bencilliklerinle başbaşa...