Doğuşun ne mucizeydi; yaşayışın ne şerefli,
Gelişinle söndü dev putların yüce kehaneti.
Zerre kötülük yok sende ey iyilerin iyisi,
Terk edip tüm günahları sana geldim ya Muhammed! (s.a.v.)
Yıllar geçiyor ey nebî biz ayakta saymaktayız,
Ellerimiz semada amin diler dudaklarımız.
Hakk yolundan çıkan çıktı; bizse sapmaktan korkarız
Günahlarımla geldim sana şefaat ya Muhammed! (s.a.v.)
Solmadan ey yâr Kur'an-ı Kerîm'in o nur yüzü,
Sönmeden islam ışığı kör olmadan insanlığın gözü
Doğruluklar getir bize; yalan insanların sözü!
Bir nur misali doğ,gel yüreklere ya Muhammed! (s.a.v.)
İnsan kalmadı yâ nebî; insandan geçmiş insanlık,
Yok bir parça arlanma,hep dizboyu saygısızlık!
Bir kafir baştaki irşâd edecekmiş halkı,heyhat!
Zillete düşmüş milletim imdat ya Muhammed(s.a.v.) imdat!
Aldırma sen ey resul sitem dolu bu sözlerime,
Bîçareyim şefaatindir derman çaresizliğime.
Ağlamaktan bıkmam isterse inme gelsin gözlerime,
Şerefimdir gözyaşım gururla aksın ya Muhammed! (s.a.v.)
Eşsizdir uğruna yazılan na'atlar; sonu gelmez,
Bitmez yüreklerdeki hasret,gözyaşlarımız dinmez,
Kavuşmak ümidiyle ölümü bekleriz o gelmez
Dualarla geldim kapına kabul gör ya Muhammed! (s.a.v.)
Bir kalp ki bendeki fâni bir aşkla dolmuş,
Dalmış bir uykuya sonunda hüsrân olmuş
Geç oldu ama anladı aciz bir kulmuş
Acizliğimle geldim kapına medet ya Muhammed! (s.a.v.)
Bir can borcum var Allah'a şerefine adansın
Güzelliğini kıskanan o iblis utansın...
Kayıt Tarihi : 16.12.2008 15:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!