N'olur İyi ol! Şiiri - Rukiye Özkat

Öylesine ağır ki yaşam!
Ya ben hep en çok yara aldığım yerden bakıyorum hayata!
Deli gibi yazmak; eski defterler gibi..
Yüreğim şimdi öylesine ağrıyor ki; sol tarafım yok sanki.
Çünkü canımın canı yanıyor,
Çünkü ufacığım,tertemizim,yaramazım üzülüyor.
Sığmıyorum hiçbiryere ve lanet olsun ki burası değil bulunmak istediğim! !
Gözüm gözüne değsin,
Elim yüreğine ulaşsın,
Gözyaşlarım içine serpilsin,
İyi olsun!
Dayanamam; iyi olsun!
Yapamam..
Ey hayat! İstediğimiz yerlerin kapılarını açmadın bize,
Tam doğru anahtarı bulduk sandık,ya yerler değişmişti ya da kilit..
Ağrıyor bedenim,
Sol kolum yine benim değil sanki..
Herşey de ufacığım,herşeyde yaramazım..
Sen özüme girdin,
Sen ben,ben senim artık.
Acını en derinde,sevincini en içten hissediyorum ben.
N'olur üzülme!
N! olur iyi ol!