Hiç ağlatmasan, yüreği dağlamayı unuttursan
Sinede korlaşan firkati hatırlasan, suskun mecali artık bıraksan
Ruhunun hicran damlalarıyla barışsan, sine-i süruru en müşfik haliyle yaşasan
Sabır testisini kırmadan, umudu kurutmadan, melali usandırmadan, gönül lisanımı anlasan
Nasıl sitem ederim sana, gönül hicranda olsa da
Bakamam mehtaba, beni benden alan vuslatın sessiz ve şevksiz edasına
Nazarımı saklarım, kimi görsem temaşa etmekten korkarım, sükûnetin bağrına sığınırım
Figan eden kuşun, kanadı kırık mı acaba, boynu bükük dervişin gönül şirazesi yanık mı sula edemem
Segah şarkılar bir başka tesir ediyor yüreğime
Tambur alıp götürüyor hicranın eşsiz senasına, sabır kanaat zerke diyor halime
Lahza ne kadar mücerret, hülyalar ahenge bürünüyor, umut kalbimi bereketlendiriyor
Ruhum hiç ses etmese, hazan her vakit sineme refakat etse, hüzün yumağı yine de sürur veriyor
Edebiyattan pek anlamam, şiiri hiç yazamam
Ehli kalem olan ariflerin huzuruna çıkamam, sadece gönlüme düşeni yazarım
Ömür muvazenem adam olmaya namzet olsun diye çabalarım, mizan sahnesini kat a unutamam
Gönül aşka adanmalı, sevdasıyla yanmalı, her çilede gizlenen hikmeti muhabbetle kucaklamalı
Kayıt Tarihi : 12.5.2013 16:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!