Aşkınla gönlüme dolmayacaksan
Virane ömrümü şen kılsan n’olur
Yaramın ilacı olmayacaksan
Gelip de sen bana yar olsan n’olur
Sevginle ruhuma dolup akmadan
Aşkınla kalbimi narda yakmadan
Dönüp de yüzüme bir kez bakmadan
Tepeden tırnağa nur dolsan n’olur
Her gece rüyamda seni anarken
Verdiğin sözlere candan kanarken
Çıra olmuş her gün sana yanarken
Dünyada huzuru sen bulsan n’olur
Sen yokken sevmeyi hayattan ittim
Hüzünle, kederle, acıyla gittim
Kalmadı mecalim tükendim bittim
Başından iki tel saç yolsan n’olur
Peşinden koşacak yok artık halım
Karardı yüreğim sarardı alım
Kalmadı yaprağım kalmadı dalım
Aşkından kurudum sen solsan n’olur
Tuzla/27.05.2015
Birkan OnatKayıt Tarihi : 28.5.2015 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zevale akarken ömür günleri.
Duman sarmış yine bu dertli seri.
Özledim sesinle gezdiğim yeri.
Boş odalarıma dolsan n'olur.
TÜM YORUMLAR (7)