N'olur Şiiri - Neslihan Isındere

Herkesin canı yanar
Gidenlerin ardından…
Nasıl yanmasın ki!
Varlığında sararken
Her bir yanını aşkın ateşi,
Ayazlarda kalsan bile
Bir sözü
İçine işleyip
Isıtırken tüm bedenini,
Söyle sevgilim
Kim sever gitmeleri…

Alışmışken ben
Bir bakışınla
Yüreğimi yangın yerine çevirmeni
Çekme gözlerini üzerimden
Üşüyorum!

Yokluğunda buz kesiliyorum
Aklıma düştüğünde
Beraberinde bir ateş
Sarsa da tüm bedenimi
Yanmıyorum!
Yokluğun yakmıyor
Üşütüyor!
Yağmurlar yağıyor yüreğime
Gözlerimi sel basıyor
Elim ayağım buz.
Ne olur sevgilim
Bir parça güneş ver gözlerinden…