Neler çektiğimi anlamayan yâr
Öyle zâlimsin ki n’ideyim seni
Onulmaz dertlere salan sensin yâr
Öyle zâlimsin ki n’ideyim seni
Hayatıma gizli tuzak kuransın
Yanan ateşimi tutuşturansın
Gönlümle fikrimi sataştıransın
Öyle zâlimsin ki nedeyim seni
Bu sevdamı niye görmez ki gözün
Ömrüme bedeldir bir tatlı sözün
Gülemem her günüm bir başka hüzün
Öyle zâlimsin ki n’ideyim seni
Bilmem bir gün yarda beni sever mi?
Dertleri başımdan gelip savar mı?
Yoksa konuştuğum taştan duvar mı?
Öyle zâlimsin ki n’ideyim seni
Hazani’yim içten gülemedim yâr
Gönlümden ismini silemedim yâr
Böyle olduğunu bilemedim yâr
Öyle zâlimsin ki n’ideyim seni
13/05/2009
Âşık Hazani
Murat KAVAS
Kayıt Tarihi : 22.9.2012 17:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!