Yırtık ayakkabılar, içine dolmuş sular,
Uyuyan vicdanlarımızı uyandırmak için.
Bağlı gözler, ceplere uzanan eller,
Kaybettiğimiz yardım severliğimizi aramak için.
Maskelenmiş ruhlar, randevumuzu bekleyen hanımlar,
Kendimize saygımızı kaybettiğimizi haykırabilmek için.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta