Mevla takdir eylemiş boyun eğelim,
Kula düşen boyun eğmek gayri n’eyleyelim.
Bu hayat Allah’a itaat davası başkası değil,
Ey eğilmeye muhtaç yalnız onun önünde eğil.
Allah’a asker olanlara işte sağ yol,
Rabbim Allah’tır de ve dosdoğru ol,
Ne korku var o zaman sana ne hüzün,
Allah’ın boyası var mı ondan ala hüsün.
Fakr Acz.Naks ve isyan
Ve tüm bunları yutan bir nisyan.
İşte nefis bu sensin işte bu insan,
Yeter artık şu derin gafletten uyan.
Ne varsa bu benimdir diye sayılan,
Benimle geldi benimle gider sanılan,
Bir köpüktür Şems i Sermedi ’ye ayna,
Mahvolmak vaktine kadar aldanılan.
Kayıt Tarihi : 15.1.2014 20:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Köleş](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/15/n-eyleyelim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!