Sevdiklerim birer birer gidiyor;
Bir gün ben de terk-i mekân eylerim.
Zemin ağır ağır kayıp gidiyor;
Zaman kıkır kıkır gülse, n’eylerim?
İyi gün dostları yüze gülüyor;
Ötüşen kuşlara nazar eylerim.
Gerçekten korkanlar yalan söylüyor;
Yalan arşa çıksa, acep n’eylerim?
Yalancı baharı bilen biliyor;
Görkemli çiçeğe nazar eylerim.
Çürümüş toprakta koku yitiyor;
Rüzgâr ılgıt ılgıt esse, n’eylerim?
Desenler karışık, renkler soluyor;
Çeşni olsun, arz-ı endâm eylerim.
Aşağılık hissi saç baş yoluyor;
Hâsid hızla artsa, acep n’eylerim?
06.04.2014
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 6.4.2014 15:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seçil Karagöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/06/n-eylerim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!