N'edem Şiiri - Ufuk Arslan Kaman

Girdi aramıza şu yüce dağlar,
Başı boranlıdır kar olmuş n’edem,
O yarin hasreti bağrımı dağlar,
Bülbül gibi işim zar olmuş n’edem.

Yiğit olan hiç döner mi sözünden,
Gönül verip sever kendi özünden,
Bir zalimin bir hayinin yüzünden,
Koca dünya bana dar olmuş n’edem.

Dostlar gelip hatırımı sormuyor,
Doktor tabip şu yaramı sarmıyor,
Ufuk’um, demeye dilim varmıyor,
Yarim başkasına yar olmuş n’edem.