rüyalar
rengin değil artık
bulanık ve gri
saçlarım tebeşir tozu
ölümün beyaz işaretleri
beni yarım bırakıp gittiğin
o soğuk Şubat’tan beri
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Hüzün damlamış mısralara yine. Şubat, cemre mevsimi. Bir yıl götürdüğünü, geri getirir bir başka sene. Ney çile söylese de insandan. Gün gelir neşv-ü nema'ya döndürür yüreği...
dua ile...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta