Herkes cesedini yüreğinin musalla taşına koysun (!)
Yıkasın-üflesin; tükürsün, salasını okusun
Ve nefsini; elleriyle boğazlayıp,
Yine o elleriyle omzuna alsın, yola koyulsun...
Zira, muhakkak sorulacak işte
Mutlakıyetin huzurunda;
’Gurbetinden ne getirdin’ diye! ..
Neyin olacak götürdüğün, neyin?
Ne mutlu giyindiği ‘cesedini’ tertemiz teslim edene
Şu çamurlu yollardan ’beyazını’ kirletmeden gidene..
Ne anladım, ne bildim, ne gördüm dünyada; ben neyim?
Tek geldim tek giderim, bir ben ve başucumda bir neyim.
Ağla, ağla gözlerim!
Dök hiçliğimin kefaretini; bir damla gözyaşım her şeyim.
Kayıt Tarihi : 1.4.2009 16:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Keşke nefsimizi ellerimizle boğazlayabilsek.
Keşke cesedimizi tertemiz iade edebilsek.
Harika bir şiir okudum üstadım... Yüreğinize sağlık.
Hamza Çelik
Şu çamurlu yollardan ’beyazını’ kirletmeden gidene..
İnş temiz gidenlerden oluruz Teşekkürler Saygılar güzel ve bir okadar anlamlı dizeler için :)
şu çamurlu yollardan 'beyazını' kirletmeden gidene
TERTEMİZ GİDENLERDEN OLMAMIZ DİLEKLERİMLE
tam puanla kutluyorum kaleminizi.
selam ve dua ile
TÜM YORUMLAR (13)