N e...y a z ı k,
tan yeri ağarırken dökülür
……..pembe gecenin siyah tortuları,
ve pişmanlık;
……..sinsi bir yılan gibi süzülür duygularına,
hemen arkanda yatıyordur oysa
……..birkaç saat öncesinin gülüşleri...
keşkeler sıralanır,
……..istikbâl her saniye depremle sarsılırken…
ve doğrular çıkagelir,
……..yaşananlar hayalinde tartılırken.
hâlin; zavallı bir çocuğun büzülmüş hâlidir,
ağzından memesi çekilen bir bebeğin ahvâlidir…
ama suskun, ama durgun, ama ağlamaklı…
kelimeler doğranmış,
……..odada sessizlik yankısı,
……..herşey paramparça…
her bir umut sırayla katledilirken,
……..ortalığı da kan götürmektedir,
……..ve boğazına
……..……..yumruk gibi bir düğüm oturmaktadır…
oysa ne hayaller dizilmişti
……..bir ipteki inci taneleri misâli…
ve şimdiki hâl talan edilmiş bir bahçe timsâli…
hiçbiri yaşanmadı, ip koptu, taneler dağıldı,
N e...Y a z ı k....(!)
30.07.2005 / Frankfurt
Metin EserKayıt Tarihi : 30.7.2005 22:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
buna benzer bir betimleme aynı bölümün ilk iki dizesinde başka formatta verilmişti. buradaki tekrarı gereksiz buldum.
saygılarımla
aynur özbek uluç
Başarılarınızın devamı dileğimle.
Sua Doğanay
Bu tarzın en güzel şiirini zirvelere bayrak gibi dikmişsin yine şair dostum.
Bu nu anlatmaya kelimeler yetersiz.
İfadeler aciz.
Kalemin var olsun daim.
Tebrik ve selamlar
TÜM YORUMLAR (16)