Silesiye yaşadık, dibinde kalmadı
Harcadık bitti bir işe yaramadı
Kendime bir darağacı alacaktım
Birikimim bu kadarmış, o da olmadı
İnsanları satanların akıbetleri
Ortamlara akanların gıybetleri
Kaypak ayakların marifetleri
Deliriyorum, dilime vuruyor
Ben sakınırken yokluktan varlığı
Görülmezden gelen sıdkı darlığı
İncitmeye kıyamadığım yadigârlığı
Kahreder gibi karşımda duruyor
Son nefes değerinde yokluk korkusu
Nöbetten çığlığa dönerken uykusu
Rüyalarımın en karanlık kuytusu
Canıma bezeniyor ve kan kusuyor
Beni bulacak aydınlıklar, sen gelme
Yolumu kesecekler sakın salık verme
Adımı, sanımı, yaşadığımı da bilme
Kendi kendime kendim, akıl veriyor
(Eksik Yolcu - Lal Perküsyon Şiir Kitabından)
Kayıt Tarihi : 10.1.2025 21:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!