Myanmar Şiiri - Yaşar Yaramış

Myanmar

Uzakta, çok uzakta bir ülke var
Katliamın yapıldığı Myanmar

Dünyanın gözü önünde müminler
Zulüm altında inim inim inler.

Diri diri insanlar yakılıyor
Parçalanıp sokağa atılıyor.

Başlarında dişi sırtlan Su Çi
İşlediği için insanlık suçu

Bir de Nobel Barış ödülü almış
Bu ne iş Yarab ! Dünya kime kalmış.

Katiller , barbarlar ülkesi Myanmar
Her tarafta acı, gözyaşı, kan var.

Uzak doğunun kanayan yarası
İnsanlığın utancı yüz karası.

Esas çıbanbaşı Budist Rahipler
Allahsız, kitapsız şeytani tipler.

Öldürme yaşat, derken tüm dinler
Din adına öldürüyor hainler.

Mazlumları korurken Türkiye
Diğer ülkeler kulak asmaz niye?

Onların insanlık hisleri bitmiş
Vicdanları ölmüş, kaybolmuş, gitmiş.

Bütün ilişkiler çıkar üstüne
Sonsuz itaat var, kendinden üstüne

Köyler, evler , şehirler yıkılıyor
Müminler canlı canlı yakılıyor.

Eller, kollar, yüzler parçalanıyor
Canice timsahlara atılıyor

Kıpkırmızı kan akıyor nehirler
Cesetlerden geçilmiyor şehirler

Hani nerede sözde uygar dünya
Yaşananlar hakikat . Değil rüya.

Soykırım yapılıyor Arakanda
İnsanlık ölüyor, her akan kanda

Katliam yapıyor Budist milisler
İnsanlık yoksunu şerefsiz, pisler.

Halkı yerinden yurdundan sürüyor
Bir de utanmadan hav hav ürüyor

Cesetten dağlar, tepeler oluşmuş
Kimisi sahile vurmuş, kokuşmuş

Masum bebeler, dedeler ölüyor
Dünya sadece seyredip gülüyor

Herkes insanlık gömleğini atsın
Sizin insanlığınız yere batsın

Sırf Allah’a inandıkları için
Onlara düşman olmuş Rus, Budist, Çin…

Başka ne suçları var Allah için
Ey insanlık! Nasıl, rahat mı için?

Bu ayrımcılık senin sonun olur
Kim ne ettiyse, ettiğini bulur

Sanma yaptığın yanına kâr kalır
Mevlam bir gün mazlumun ahını alır

Ad, Lud, Semud’da azmış, kudurmuştu
Rabb ın gazabı onları yutmuştu

Dünyayı yöneten esrarengiz güç
İstediği şekilde alıyor öç

Yeryüzünün bu beş tane Efesi
Geri zekalı sanıyor herkesi

Arakan’da olduğu için petrol
Orda da oynuyor beş efe başrol

Dünya seviniyor Müslüman ölünce
İyi yaptım sanıyor hep kendince

İslam öyle bir yoldur ki, ipince
Kılıçtan keskin, kıldan daha ince

Bize ölüm şehadettir, şerbettir
Haktan dönmek en büyük musibettir

Müslüman dünyaya hiç tamah etmez
Ölür ama Hak yolunu terk etmez

Bu dünyada eğik olsa da başlar
Bizde esas hayat gidince başlar

Zalimin zulmü payidar olmaz
Dünya Nemrutlara kalmadı, kalmaz.

24.09.2017/ Antalya