Başlamasın hiç bitecekse eğer sürmeyecekse bir ömür git şimdi sen de bana hiç gelmeden
Alışmasın gözlerim ışığına ne yaparım ben ya sonra beni karanlıklara hapsedersen
Nasırlaşmış bir kalp güçlükle atıyor zaten son kalan gücünü de tekrar sevmeye harcamasın
Uzaklaştım ben çoktan aşkın hüküm sürdüğü diyarlardan kimse gelip bana aşktan söz açmasın
Yok artık öyle deliler gibi sevip sonra elinde paramparça bir yürekle geriye dönmek
Issızlığım iyi böyle benim şu an tek isteğim uzanıp gönül rahatlığı içinde ölmek
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta