Müzik’ten Film’e Şiiri - Ömer Dalman

Ben bunu defalarca denedim
güzelliğini gördüm.

Filmleri seyrettikten sonra
müziklerini “albüm” olarak dinlemek
o filmin benlikteki etkisini
defalarca katlıyor
hem de her dinleyişte! ..

hatta sonraki aşamalarda
insan, filmin sınırlı senaryosunu da aşmaya
o senfoniler üzerinden
daha geniş mekanlara gitmeye başlıyor.
tabii filmin o güzel kareleri
hala bilinçteki etkisini yer yer koruyor
ama o senfoniler var ya;
benlikte anlam üstüne anlamlar ekliyor
kendine has yeni anılarla insanı besliyor.

Hatırlarım da
yine meşhur bir “bilim kurgu-gerilim” vardı sinemalarda...
film ülkeye gelmeden, müziklerini almıştım gidip.
o da başka bir tattı...
düşünsenize;
filmin etkisine girmeden müzikleriyle fethediliyorsunuz!
bu da bambaşka bir şeydi!

efsaneyi önce uzaktan gelen seslerle tanıyorsunuz
defalarca etüt ediyorsunuz
kelimesiz,görüntüsüz
sadece senfonilerle, efektlerle, kemanlarla
davullarla...
sonra birgün gidip
efsaneyle yüzleşiyorsunuz...
delice bir zevk bu! ..

sonra bunun da üzerine
ilk dizelerdeki tecrübeyi eklediğinizi düşünün bir de!
sonu yok bunun
inanılmaz bir açılım
inanılmaz bir “zincirleme alem”!

müzik’ten film’e
film’den müziğe...
sonu yok...

(Mayıs 2006)