Biliyorsun kalbim yaralı
Senin de yaralı kalbin
Oysa sana anlatmam gerek
Neler oluyor bu dünyada
Ve ben neler düşünüyorum
Dünya hakkında, senin ve
Bütün bu olanlar hakkında..
Biliyorsun zaman ve
Zemin ayırıyor bizi
Oysa bir öpücük kadar
Yakınız
Aynı zamanda göklerdeyiz
Ya sen bir Konya ilinde
Ya ben Antep
Yollarında dolaşıyoruz
Sonra soruyoruz
Nereye?
Bir bakıyorsun yine yollardasın
Seni o doğu kentine gönderiyorum
Elimde çiçekler
İçimde öpücükler
Kaçıyorsun güneşin kafesinden
Hesaplar, logaritmalar, edebiyatlar içinde
Yollardasın
Tekrar sorular, sorgulamalar
Hüküm sürüyor.
Kırgın mısın,bilmiyorum
Müzikten, şiirden uzak bir yaşamı
Tekrar özlüyor musun?
Oysa müzik,şarap ve şiir dolu
Bir resim var karşında
Ne kadar gerçekten uzak değil mi?
............... İşte o kadar aşka yakın.
Bir çatananın sesi duyuluyor uzaktan
Kumkapı-Yenikapı arası
Laleli yokuşunun başında
Bekliyorum. İşte o benim
Benim,bekleyen,uman
Korkan,titreyen ve seven.
Bir masanın arkasından
Başım kollarım arasında
Görebilirsin, düşünebilirsin
Ne düşünüyor?
İyiyi mi, kötüyü mü?
Ben de bilmiyorum.
Dünya ince bir çizginin arkasında
Görünen bir balon gibi
Koşuyorum, koşuyorum
Tutamıyorum.
İşte sana bu mektup-şiiri yazıyorum
Yazılan almış olacak mı
Aldığı zaman
ben mektup zarfının
İçinden çıkacak mıyım,
Bilmiyorum.
Kaç kez kaybettim
Niye kaybettim onu da bilemiyorum
Belki de hep beynimize üşüşen
Binlerce sorular ya da
O insan tenbelliğimiz yüzünden.
Oysa insan gibi
Denize eğilen, çok eğilen
Orda
İşte orada geçmişini gören
Ve şaşıran
Bir balıkçı gibi.
Aslında bir deli gibi
Bir Beethoven, bir Wagner
Besteliyor gibi bir aşkı
Bestelemek isterdim
Sonra deliler gibi
Bağırmak isterdim
Çalmak isterdim
Bir orkestra gibi
Deli bir maestro gibi..
Dünyadan,biliyorsun
Gelip geçiyoruz
Hoş bir seda gibi
Ama soruları kalbimize gömüp
Sonra tenimizi, sevgimizi
Bütün o tatlı ve güzel şarkıları
Saklayıp ebediyen
Toprağa gömülmek
Neden?
Gel!
Onsekiz yaşın duyguları içinde
“Nerde? ” deme
Bense yirmi yaşın
Delfişekliği içinde
Kapında beklerim
Seni görmek için
Gel!
İki yarım kalbi onaralım
Şu müzelik kalbimizi
Şu acılı
Şu çok çekmiş
Kalbimizi.
Gel, beraber gömelim
Bu şarkıyı
Denizin derinliklerine
Yıldızların ötesine
Gel, beraber yaratalım
Müziği, sevgiyi,arkadaşlığı
Ve insanlığı
Birlikte.
Kayıt Tarihi : 7.6.2010 05:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!