köpük içine hapsolan prenses gibisin
dokunsam puff
ne sinir bozucu
varsın ama yoksun
ha melek sevmişim
ha seni
sen şimdi aşk dokunmak değil dersin
kalben sevmek kafi ya senin için
şu güzelliğine bak
zamanla solacak çiçeğin
çekilecek perden
kapanacak gün eşin
ki terime karışmamış bile
o mahcup ellerin
söyle;
yaşarken kalbi gömecek yer var mı gözlerinde
Kayıt Tarihi : 1.10.2018 14:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

bir bilebilseydi keşke
vazgeçmenin mümkün olmadığı güzelliği
meşk diye yaşarken
hani kim kopabilir ki
aşk karılı meşkten :)
TÜM YORUMLAR (1)