Müzik Hayata Ne Katar

Müzik hayatıma ne mi katar?

artarım
öyle ki sığmam hiç bir diyara

dağ deniz aşar
güneşe ulaşırım
onu alır içime
yanarım da yanarım

yedi renk olurum
dünyanın her yerinde açan çiçeklerde
kokum şiirlere bulaşır

en fırtınalı gecede
karalar sürerim ruj niyetine

bütün hücrelerimle
yumruk yumruğa dövüşürüm

kalemi alır elime
bazen gül
bazen bülbül niyetine şiirler yazarım
bazen yırtıp attığım kağırlar üzerine
bazen içime

çocuk olurum
annemin gözüyle bakarım kendime
bir bebek sesi duyar ağlarım

yazılı, sözlü sınavlar yaparım kendi kendime
yıldızlar veririm sayısız
ve tek heceli notlar düşerim üstüne

tekrarı olmayan ödevler büyütürüm içimde

gönül makamlarından yer beğenirim
kendi kendime

süslü taçlar takarım başıma
sazlı sözlü şarkılar söylerim

bir başıma geçmiş zaman kiplerinde dolaşır
bu güne ulaşırım

sandala biner gezerim yüreğimin denizlerinde
karşı kıyıya geçer bilinçaltıma uğrarım
dost bildiğim herkesle konuşurum
onları da alır sandalıma dönerim Mevlana misali

dans ederim
tomar tomar yapraklar eşliğinde
sarı yapraklar
kırmızı yapraklar
her renk yapraklar
ıhlamurdan kestaneye
bazen yemyeşil kalmış bir çam yaprağı ile

tokasını açamadığım
minnacık kırmızı fiyonklu ayakkabım ile zıplarım

bazende bir ege türküsüyle coşarım
babam ile

ve lisemin merdivenlerinden
koşar atlarım bu güne
yüzümde tebesssüm
gözlerimde nehirler
minörler majörlerle birlikte
ve binlerce nota ellerimde.

temmuz ikibinonbir
nurten boz hürel