Koltuklarına rastgele oturmuyor sevenler
Loş müziğin parlak esleri yön veriyor adımlarına,
John Williams'ın her okşamasında gitarı,
Bir kez daha kırıyor zincirlerini eller
Bir aşk bağırıyor kadının dudaklarında,
Ve delirmiş nameler saplıyor en olmadık köşelere,
Kalabalık bir adamın hazin konçertosu
Konfeti döktürüyor hüzünlerin üstüne...
Çoşkunun şovalyesi vals yapıyor sahnede,
Kırgınlıkları tekrar tekrar kırıyor trompetçi
Aşk fısıltıları gizleniyor kırmızı perdenin kıvrımlarına
Ve bir keman tınısıyla; uykuya dalıyor ÖFKe
Kayıt Tarihi : 26.7.2009 21:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!