Müzherenin Yok Oluşu Şiiri - Sinan Karadaş

Gözlerimi dağladı gözlerin bakışınla
Başka yaralara merhem olmadan şimdi gel
Bir yiğidin düştüğüne bu kara sevdayla
Şahit olmak istemiyorsan eğer şimdi gel

Yanar yürek kordur söndüremez hiçbir deniz
Kıyıların volkan olduğunu sende gördüm
Düşsem ardına gelsem bırakmadın hiçbir iz
Adresi olmayan yolları bir sende gördüm

Yavrusunu öksüz koymuş anne feryadı gibi
Çaresiz yaşlarla prangalayıp da gittin
Bir öksüzün rüyalarında olduğu gibi
Güneşin vurduğu ışığı görünce gittin

Büyütürüm bu öksüzü bir yokluk içinde
Yıllar geçse de unutturmam senin adını
Gelinlik kızlar gibi sanki baba evinde
Gözyaşları içinde anarım bakışını

Bin fersahtan bile sana yakınım oldukça
Kimle olduğunu, hayallerini bilirim
Gözlerini kapatınca sen derin uykuya
Rüyanda kimlere sarıldığını bilirim

Kalbime vurduğun hançer büyüttü çiçeği
Güneşe muhtaçtır o soldurmadan şimdi gel
Bir müzherenin yanıp kül olup bittiğine
Şahit olmak istemiyorsan eğer şimdi gel.

2022 Kayseri