Öldü dediler sana, ajanslar
Müzeyyen öldü deyiverdiler.
Gömleğimin üçüncü düğmesinden içeri,
inan ki bir ateş düştü sanki..
Velev ki öyle oldu?
Ne değişir be Kadın, ne değişir
Söyle şimdi onlara!
Ne değişmiş ki hatıranın kalanında..
Hâlâ seninle hüzünlenip,
hâlâ sensiz miyiz ki biz?
Kim ki onlar..
Ne sanıyorlar bizi!
Zeki, boşa mı demiş:
''Öyle gömülüsün ki kalbime,
Sen çıksan leken çıkmaz..'' diye...
Anlamıyorlar bizi Müzeyyen hiç anlamıyorlar..
Dediğin gibi ama Müzeyyen
Unutturamaz seni hiçbir şey!
ve yine dediğin gibi Müzeyyenim
Her yerde Sen, her şeyde Sen!
Rahmetle rakı/mın en güzel yeri, rahmetle.
Şakir KocabeyKayıt Tarihi : 23.1.2016 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!