Müzevir Şiiri - İbrahim Çelikli

Sıvış

neyeyse bi güzgünü
Curanın gamyon bazara gediyomuş
tam da Çamırlığı dönecekler
bi epap fıyık mıyık seğidelek öğnlerine çıkmış,
elinde bi zarf
“-buyur bacanak” deyo Derviş
“-va!
Sen miydin len
…
bacanak ha hunu bi atıvi,
parasını gelinçe veren” deyo
elindehi nekdibi uzadıyo

Derviş cebine sokuyo nekdibi
varıyo Yalavaca
posdaneye dırmanıyo
“ana” bı bakıyo
nekdip “savcılık makamına”
“-Allah Allah” deyo
“bacanağın ne işi olu savcılığınan mavcılığınan”
“dur bakan” deyo
“bunun işinde bi iş var”
nayeti alı bi nekdip zarf içine gatıvırız,
aşsa da baksay kı

“sayın savcı beyim
köyümüzdehi Derviş denen adam
köy gorusunu kesiyo,
Güneyiyi güdüyo,
herkesin anını kakıyo,
mencilisde bile öğüne gelene söğüyo,
camiye gedennere laf çarpıyo
içiyo-içiyo herkeşe söğüyo
neye dersen gardaşına güveniyo
neye dersen gardaşında dapanca var
ümmet-i müslümanın
hökümetden başga kimi var

bunu yazan Lelek Boladı”

gerisin geri cebine sokuyo,
ağşam baksakı eftikleyip duru epap
“-bacanak attın mı len”
“-hıı”
“-kaş para borcumuz”
“-önemli deği yau” dediyse de
ısrar edinçe barabar on nekdip parası deyo
“-neyye len, bi nekdip hu fiyet demi”
“-savcılık makamı deyinçe öleymiş”
“-eyi madem sonura veren”
“-ha bi de üsdüne göndereni yazmamışın
postane gabil etmeyomuş
iresmi dayıraya yazılannarı
ben de adını yazdırıvıdım”
deyince
senin epap ölmüş ölmüş dirilmiş

“-len ha delikden atıvısaydın”
“-o zaman yırtar atallarımış”
..
“-yau sen neye yazarsın ki benim adımı
ben her zaman yazarın savcı beye
hinciye gadak kimse bişiy demediydi
ne garışıyomuş posdacı denen döyüs”
deye söğmüş

Derviş de
“-öyle deme, valla eyi adam,
gabil etmedi
“adını yaz imzala” dedi,
“ben de benim deği” deyince
“kim yollayosa adını yaz” dedi
ben de senin adını dedim
“okumam yazmam yok” deyinçe
sağolsun senin adını yazıvidi,
iresmi dayıra
memleket meselesidir” deye
“ben hemen götürün”
deye çentesine ğodu”
deyo

adı neyidi adamın
“sivil miydii, savaş mıydı
çavış mıydı dilimin ucunda da
aklıma gelinçe deyvireyin”
senin epap ertesi ğün zabahtan buluvimiş
hökümeti, ne ğadar beglediyse gari bilmen
savcı bee gelmiş
arkasından bu “gürp” damlamış
seniki takası bağrında
tıkılamış gapıyı
“-savcı beğim bi maruzatım mar”
“-buyur amca”
“-buyur Allahın emri
demem şu ki
dün, değilise de böğün
size bi nekdip gelmiş”
“-evet”
“-gönderen gısmında benim adım yazıyomuş
“-sizin adınız ne?
ne mekdubuyş bu”
“-aslı olduğundan mı beğim
goya bizim köyde Derviş deye bi adam
asdığı asdık,
kesdiği kesdik” deyomuş
töbe valla öyle bişiy yok
kendisi benim bacanağım
üsdelik gapı gonşum
hemi de köyün azası
kimse onun bi kötünnüğünü görmemişdir
beş vakıt namazında
ne işgisi vardır ne bişiy
hemi de gardaşında dapança var deye yazmış
ihbar eden
serseri bi çoban
dezesiynen mereseden
araları açık olunça barabar
makamınızı meşgul ediyollar”

“-bi saniye demiş savcı”
tilafonun gulanı gıvratmış,
“gızım bana cezaevi müdürünü ba(ğ) la”
dönmüş bizikine
“-peki amca sen nerden biliyon bunu
yani bu ihbar, nerden habar aldın”
senikinin rengi atmış,
“-efendim ıı üüü”
“kem” “küm”
“-posdacı savaş mı
çavış mı”
“-haral da sivil imiş”

“-bak baba
demek ki böğüne gadar yapılan asılsız ihbarlar senin işin
o çoban,
ya da Derviş
ya da gardaşı dediğin adam
ya da öteki soruşturma geçirenler
muhtarından ziraatçısına
şikayetçi olurlarsa bir
yandın
sonra o köyde
asayiş her zaman berkemaldir
bu güne kadar
gardiyanları biz hep o köyden aldık
neye
o köyün vukuatı
mahkemede bi dene dava dosyası yok”
..
“öyle değil mi
çıktı senin gibi biri
sayasında
seçim kazandı deye muhdarı
orman kesip, ağaç sattığından tut
ağılı buğday vermedi deye ziratçıyı,
öretmenine,
köy bekcisine gadar
sen hariç köydeki herkes
soruşdurma geçirdi
sen o köylümüsün
o köylüsün tabi, peki
sen peygamber dölü müsün”
..

“-iftiradan,
resmi makamları boş yere meşgul etmekten
seni içeri tıkarım
yaşından başından utan
be müzevir adam
boş ver çavışı savaşı
sen şurdan savış
çabık sıvış”

bu sayede
adamın adı çıkdı
“müzevir”e
“savış” deyen de oldu
“sıvış” deyen de
ortalık duruldu
goca köyde