Müzedeki Afrodit Şiiri - Erden Ender Güner

Kaç bin yıl öncesinden kim bilir kim sanatkâr
Giydirmek için seni pürüzsüz bir mermere
Usta elleriyle sert taşı sabırla yontar
Güzelliğin yükselsin diye daha göklere

Bir esinti ak eteğinin dalgalarından
Savrulup gider etrafa, kokusu bir başka
Doğduğun köpüklü denizlerin diyarından
Mest olunmaz mı toplayıp getirdiğin aşka

Sen güzelliğinin farkında mağrur Afrodit
Sen küllenmiş kalpleri dahi alevlendiren
Sen yalanlarına bilerek inanılan mit
Sen zaman hırçın davransa da daima diren

Şimdi uzak olsan da mozaik salonundan
Heyhat, olmasa da her iki kolun bacağın
Vazgeçmiş değil gibisin hiç aşk oyunundan
Alev alev yanmakta her bir köşe bucağın